Deelnemers Ironman 70.3 Vichy 2018 stellen zich voor;

 

Mijn naam is Peter Blokzijl. Het broertje van Anja. Mijn leeftijd is 54 jaar. Ik ben getrouwd en heb 3 kinderen, 2 zonen en een dochter en een lieve schoondochter. En ik ben opa van 2 kleinkinderen Jesse en Lucca . Ik doe mee aan de Ironman Vichy op alle 3 onderdelen. Sport loopt als een rode draad door mijn leven. Ik zou mij een leven zonder bewegen niet voor kunnen stellen. Naast dat je er meer uithoudingsvermogen door krijgt = sport ook voor mij een uitlaadklep. Tijdens het sporten zet ik de dingen waar ik tegen aan loop op een rijtje. Dus werkt het sporten voor mij aan 2 kanten.  Ik hoop door te vertellen wat sport/ bewegen met mij doet, ik ook andere mensen enthousiast kan maken. Heb je vragen stel ze mij gerust.

Groetjes Peter

Hans van den Berg, 50 jaar, 1 meter 71 en rond de 67 kilo. Getrouwd met José en vader van Mart en Leonie. Schoonvader van Vera en Corné (die ook in zijn eentje de 70.3 Vichy gaat doen). Ooit was ik een getalenteerd triatleet en zelf derde bij de noordelijke junioren. Dat moet rond 1988 geweest zijn. Vervolgens geblesseerd geraakt en op hetzelfde niveau door blijven eten. Dan ga je werken en komen er kinderen en ben je opeens 80 kilo. Zo’n zes jaar geleden het roer omgegooid omdat ik wel doorhad dat ik net zo gezond bezig was. Begonnen met wandelen en met heel veel pijn en moeite gezonder gaan eten. Met toch nog wel vaak een terugval in dit onderdeel (het vierde onderdeel bij triatlon is eten ?). Na de eerste kilo’s kwijt te zijn geraakt voorzichtig weer gaan fietsen en hardlopen. Ik leer mijn lichaam steeds beter kennen, en snap beter wat stress met mij doet omtrent eetpatroon. Bewegen helpt mij in de terugval naar vet, suiker en veel, steeds vaker op tijd te stoppen. Het blijft moeilijk maar de opbrengst is wel geweldig: ik voel me fitter, beter, en met hardlopen ben ik domweg sneller. Ik kijk uit naar onze gezamenlijke reis naar Vichy !! Tot gauw !

Fokko Ebbens, 31 jaar, woonachtig in Utrecht. Oud-voetballer, maar beter zónder dan mét bal. En dus uiteindelijk een uitlaatklep gevonden in een sport, waarin mijn uithoudingsvermogen beter tot zijn recht komt: triathlon.

Doe dat nu een kleine drie jaar en geniet onwijs van de fysieke en mentale uitdagingen die dat met zich mee brengt. Maar de voldoening zit hem ook in het creëren van een gezond lichaam én een gezonde geest.

Kan na al die trainingen nog steeds in paniek raken in het water (serieus, wat een wasmachine is dat), vloeken en tieren als het zitvlak beurs is na veel te veel kilometers in een oncomfortabele houding en me tot slot afvragen of dat überhaupt mijn benen zijn die tijdens het slotonderdeel ogenschijnlijk oncontroleerbaar onder mijn romp bewegen.

En dan uiteindelijk alsnog met een gigantische glimlach én adrenalinestoot over de finish komen: toch maar weer mooi geflikt.

Doe na Zell am See dit jaar voor de tweede keer mee aan een Ironman 70.3, dit keer als fietser in een relayteam. Dat was immers de belofte aan neef Mart, die in Vichy zijn eerste halve marathon loopt. Held!

Met heel GoNuts de schouders er onder voor Lentis en genieten van ongetwijfeld opnieuw een topevenement. Zin in!

Mijn naam is Fred Blokzijl.

Ben 53 jaar oud en doe voor de tweede x mee aan de relay van de Ironman.
Vorig jaar in Zell am see Oostenrijk en nu in Vichy Frankrijk.

Ik ben getrouwd met Wia en hebben 3 kinderen, Laura, Susan en Thijs.
De oudste dochter gaat ook mee naar Vichy en gaat net als ik de halve marathon lopen.

Twee weken later ga ik van start bij de marathon van Berlijn, mijn 14e marathon.
Hardlopen is voor mij een prettige manier van sporten waar ik goed mijn ei in kwijt kan.

Ik heb er zin in om te vertrekken naar Vichy en hoop ooit nog eens een halve triatlon individueel te mogen doen.

Tot gauw

Hallo allemaal! Ik ben Laura Blokzijl.  Ik ben 21 jaar en een iets minder fanatieke, maar zeker niet minder gezellige sporter. Aankomende 25 augustus doe ik voor het eerst mee aan de relay van de IronMan. Spannend, maar een ontzettend leuke uitdaging. Ik hoop dat we met elkaar een fantastische tijd mogen beleven. En dat we kunnen genieten van alle kleine én grote dingen die deze dagen op ons pad zullen komen. Tevens is het natuurlijk óók de bedoeling zonder kleerscheuren over de finish te komen! We gaan er voor! Tot dan!

 

Ik ben Bennie de Vries, zwager van Fred Blokzijl. Sport, en dan vooral marathons lopen en verder, is voor mij een manier van leven. De teller staat inmiddels op 406 officiële ultras en/of marathons en 115 voor mezelf gelopen. Maar met deze groep sportievelingen op stap voor ook nog een goed doel, staat voor mij gezellig samen zijn en allen gezond finishen voorop. Een ieder presteert op zijn/haar eigen manier en met eigen doelstellingen. Succes én plezier met de voorbereiding. Groet, Bennie.

 

Rene Blokzijl, 49 jaar, getrouwd met Marjan en heb drie kinderen, Vera, Bart en Lisa.

Voor mij is sporten meer iets om gezellig met anderen samen te zijn. Tot dusver hebben de voorbereiding voor de Ironman mij heel veel gezellige nieuwe contacten opgeleverd (Fysiotherapeuten en andere behandelaars).
Dus een echte sportfanaat ben ik niet. Nu ik voor de Ironman aan het trainen ben merk ik wel dat mijn conditie aanzienlijk verbeterd en dat voelt goed! Ook is een vast ritme in trainen en rusten prettig voor mij, ik heb nogal de neiging om wat teveel van mijn lichaam te vergen ?

Voor mij is dit de eerste keer dat ik aan een dergelijk evenement mee doe. Het zal ook voor het eerst zijn dat ik 21km hardloop. Dat Is dus nog even spannend!
Ik kijk uit naar deze gezamenlijke ervaring in Vichy!

 

Ik ben Marjan Blokzijl en ben 54 jaar, getrouwd met René, de man met de blessures, we hebben samen drie kinderen. Ik doe voor de tweede keer mee aan de Ironman, met het onderdeel zwemmen.

Vorig jaar in Zell am See was een geweldige ervaring!

Ik hoop dat we in Vichy wederom een leuk sportief, maar bovenal een gezellig, weekend hebben. Zodat iedereen in 2019 weer zin in heeft om er aan mee te doen ?

Hopelijk gaan we een mooi bedrag bij elkaar brengen voor leefstijl begeleiding!

Tot gauw,
Marjan Blokzijl

Ik ben Ties Blokzijl  en 58 jaar. En sinds 1984 getrouwd met Shuki.

Sinds de middelbare school was de fiets mijn vervoersmiddel. Dit was niet een bewuste keus maar een gebrek aan andere alternatieven zeg maar.

Toen ik begon te werken heb ik deze traditie zoveel mogelijk voortgezet met dit verschil dat ik nu wel kon kiezen uit een alternatief nl de auto. Op momenten dat ik geen zin had of het weer niet zo goed was koos ik graag voor het alternatief. Toen de afstand van het werk van 3 km naar 15km werd heb ik mij een racefiets aangeschaft. Ik denk dat voor mij hier ook een klein beetje de basis is gelegd voor mijn passie voor fietsen.

Na jaren dit zo te hebben volgehouden kwam een collega in 2011 vragen om mee te doen met de Alpe d’huZes ( dit is een poging om op een dag 6x de Alpe d’Huez op te fietsen) naast deze sportieve uitdaging was het de bedoeling geld in te zamelen in strijd tegen kanker. Ik twijfelde erg of mijn conditie geschikt was deze uitdaging aan te gaan. Ik heb mij toen medisch laten keuren en een coach ingehuurd. Hieruit kwamen een aantal dingen naar voren. Medisch gezien waren er geen bezwaren wel bleek dat mijn vet percentage wat aan de hoge kant was terwijl mijn gewicht tov mijn lengte prima was. Ik denk dat dit enerzijds met mijn eetpatroon te maken heeft ( ben gek op lekker en veel eten)maar anderzijds ook genetisch bepaald is. Hierin een balans zoeken is best wel lastig. Want een kilo minder de berg op meenemen scheelt een boel energie maar als andere mensen tegen je gaan zeggen “Ties, gaat het wel goed met je? Je hebt toch geen kanker” is ook niet echt leuk. Daarom geloof ik in een gulden middenweg en doe waar je je goed bij voelt.

Verder viel het op dat ik altijd erg eenzijdig had gefietst nl; zo hard mogelijk heen en zo hard mogelijk terug. Het gevolg was dat mijn lichaam redelijk lang met een verzuring om kan gaan maar aan snelheid en duurvermogen moest nog hard gewerkt worden om de sponsor fietstocht te kunnen volbrengen. Na begeleiding van mijn coach (gelukkig hoef je niet alles zelf te weten/kunnen) is het me na maanden training gelukt de Alpe d’huZes 6x omhoog te fietsen.

Na deze ervaring ben ik lid geworden van een fietsclub Tour75 uit Hoogezand. Dit heeft als voordeel dat je van anderen kunt leren en dat je elkaar kunt stimuleren als je een keer geen zin hebt.

Er zitten mensen bij onze club van 78 jaar en die kunnen nog erg hard fietsen en zijn nog steeds bevlogen en gaan geen sportieve uitdaging uit de weg. Deze mensen zijn voor mij een voorbeeld als ik even geen zin heb.

Tot slot vind ik het een voorrecht om mee te doen met deze sponsoractie omdat ik ervan overtuigd ben dat sport en voeding belangrijke elementen zijn voor je lichamelijk en geestelijk welbevinden.

Alie Smit 57 jaren jong. Ik doe voor de tweede keer mee aan dit groots evenement en dan in relay vorm en mag 90 km gaan fietsen.

Bewegen is mij met de paplepel ingegeven. Vroeger ging we iedere zondag naar mijn opa en oma op de fiets zo’n 12 km heen en 12 terug ik zat toen nog op de lagere school. Daarna moest ik iedere dag 12km heen en terug fietsen naar het voortgezet onderwijs. Daarna heb ik een periode gehad dat voetballen mijn sport was, veel gewandeld met vriendinnen en nu is het weer fietsen.

Fietsen zowel op de race fiets alleen of met de fietsclub Toer 80 of samen met Anja op onze vakantie fiets. Ik woon samen met Anja en we hebben samen de mooiste fiets vakantiereizen gemaakt door Nederland, andere Europese landen en Azië.

Fietsen vind ik leuk en bewegen vind ik belangrijk. Vooral in een wereld waarin we steeds inactiever worden vind ik het ontzettend belangrijk dat wij anderen ook weten te motiveren en te stimuleren om in beweging te komen.

Ik ben ontzettend blij dat het sponsorgeld wat we proberen bijeen te brengen ingezet gaat worden voor een gezonde leefstijl. Ik sta volledig achter het doel en wil me daar graag voor inzetten. Maar niet alleen geld is belangrijk ook mensen motiveren en stimuleren, educatie geven t.a.v. bewegen enz. Mijn uitdaging is niet alleen de 90 km fietsen maar nog meer om meer mensen in beweging krijgen!! En het hoeft niet allemaal zo intensief als wat wij nu doen, laten we beginnen met de norm voor gezond bewegen: minimaal 30 minuten per dag, matig intensief, zeven dagen per week.

Ik heb er zin in!!

Ik ben Anja Blokzijl en werk als verpleegkundige bij het Fact team in
Winschoten.
Ik ben zo trots op triteamgonuts en het team waarin ik werk die het
mogelijk maakt om meer in te zetten op leefstijlverbetering voor
cliënten met een ernstige psychiatrische aandoening.
Ik ben er van overtuigd dat hier veel winst mbt herstel valt te halen.
Zelf sport ik regelmatig, niet dat ik er altijd zin in heb maar weet dat
het goed is en nadien voelt het altijd goed. Extra bijzonder maakt het
voor mij dat mijn vrouw, al mijn broers en ook nog 1 nichtje mee doet!
We hebben bij het CIP( centrum integrale psychiatrie) van Rogier
Hoenders en Ester Steffek een leefstijltraining voor coach gevolgd.
Verder ga ik in oktober samen met mijn collega Frea Siebring starten met
een leefstijltraining, waarin beweging, voeding en ontspanning centraal
komt te staan.
Zelf ga ik 1,9 km zwemmen voor dit prachtig doel!

Mijn naam is Corné Vos, 20 jaar oud en de vriend van Leonie van den Berg.

Vorig jaar op de verjaardag van Hans gevraagd of ik mee wou doen aan een IRONMAN 70.3?… Hij vertelde dat er nog een zwemmer nodig was in een relay team. Voor dat ik eigenlijk wist waar ik in beland was had ik al ja gezegd. Veel gaan  trainen en uiteindelijk een super ervaring aan over gehouden. Dit smaakte naar meer.

Daarom heb ik besloten om dit jaar alle onderdelen zelf te gaan doen. Hiervoor veel gaan trainen. Ik heb mij nog nooit zo fit gevoeld. Ik heb er zin in !

Vichy here we come !

 

 

Hallo, mijn naam is Jacob Wilting. Ik ben 47 jaar oud en woon in
Nieuw Buinen samen met mijn vrouw Erna en onze 3 kinderen (Joost, Maartje en Jet). Toen ik benaderd werd om deel te nemen aan de triathlon in Vichy was ik meteen enthousiast. Eenmaal aangemeld sloeg toch de twijfel een beetje toe. Vroeger wel veel gesport en ook diverse bergen bedwongen op de racefiets, maar op dat moment totaal niet in beweging en ook de weegschaal was onbarmhartig. Eind mei kwam eindelijk het omslagpunt en sindsdien ben ik volop in beweging en ben ik 16 kilo kwijtgeraakt. Op dit moment nog steeds te zwaar maar heb wel veel meer energie en ben lekker actief bezig. Heb veel zin om samen met mijn teamgenoten René en Jennita deze uitdaging aan te gaan.Hallo!

 

 

Mijn naam Jennita Hofman. Ik ben 53 jaar, getrouwd en moeder van drie dochters (23, 21 en 18). Je zou het misschien niet geloven gezien de foto, maar ik ben waarschijnlijk de minst sportieve van de hele groep ?. Toch heb ik eerder meegedaan aan sportevenementen, bijvoorbeeld aan de Run van Winschoten, 10 km hardlopen en aan de 4 Mijl van Groningen. Ik vond dat afzien! Maar wat ik er vooral van geleerd heb is dat ik veel meer doorzettingsvermogen heb dan ik van mezelf had gedacht!! Het geeft me een gevoel van trots ??. Nu ga ik meedoen aan het onderdeel zwemmen ??‍♀ in het team met René en Jacob. Ik heb er ongelooflijk veel zin in!!